All good things come to an end
14 oktober 2014 - Rotterdam, Nederland
Aan al het goede komt een eind. Zo ook deze vakantie want vandaag vliegen we terug naar Nederland. 3 weken lang hebben wij mogen genieten van al het moois dat de westkust van Amerika te bieden heeft. We hebben veel gezien, gedaan en meegemaakt. We hebben een top 5 samengesteld van hetgeen dat wij het mooiste vonden aan onze reis.
Op nummer 1 staat de Boeing tour. Wat was dat waanzinnig om een kijkje te mogen nemen in de fabriek. Op nummer 2 onze ontmoeting met de dolfijnen, dat was heel bijzonder waarbij zelfs een traantje werd weggepinkt. Op nummer 3 de koala's in de San Diego zoo. Die hebben echt een plekje in mijn hart gekregen en dat is te merken want als ik ze zie gaat mijn hartje sneller kloppen. Op nummer 4 Yosemite Park. Wat een prachtig park is dat met bos en bergen met uitzicht op nog meer bergen en meren. Op nummer 5 San Francisco. Golden Gate Bridge, trammetje, Alcatraz, The Painted Lady's en Fisherman's Warf. Natuurlijk was de rest van de reis ook erg mooi en daar hebben we op en top van mogen genieten. Het was voor ons An Amazing Journey.
De reis terug begint niet echt lekker zoals het terugbrengen van de huurauto. We hebben een adres gekregen van het autoverhuur bedrijf (Thrifty) maar dat blijkt niet te kloppen. Ze zijn namelijk in de afgelopen weken verhuist?! Na 2 keer navragen hebben we hun nieuwe adres gevonden en kunnen we de auto daar achterlaten. Met een pendelbus worden we naar het vliegveld gebracht. Het inchecken verloopt ook niet zoals we gehoopt hadden. We hadden online al ingecheckt dus hoefden we alleen maar onze boardingpassen op te halen en onze koffers in te leveren en vooral dat laatste ging niet zo goed. Op de heenreis zaten we precies op 23 kilo per koffer, het maximale wat mag. Natuurlijk hebben we ook wat gekocht in Amerika zoals souvenirs, kleding en schoenen maar daarvoor hebben we ook oude kleding en schoenen weg gegooid om ruimte in de koffers te creëren. We hadden zelf berekend dat we terug 50 pounds mochten meenemen per koffer. Bij het inleveren bleek Martin zijn koffer precies op 50 te zitten. Maar die van mij zat op 53,8. teveel dus. Het maximale wat een koffer mag wegen is 52,2 pounds. Dus we gooien de koffers open en beginnen met verdelen. Na 3 keer opnieuw wegen wordt het eindelijk goed gekeurd. Dan door de douane, bij Starbucks een ontbijtje scoren en natuurlijk wat vliegtuigjes spotten;) Wij vliegen van San Diego naar New York met een Boeing 757-200 van Delta Airlines. We kunnen mooi op tijd beginnen met boarden en al snel zit iedereen op zijn plek. We zitten er allemaal klaar voor maar er gebeurd niet veel. Dan laat de piloot van zich horen, hij heeft een heel verhaal over brand bij Chicago en checken of we voldoende benzine hebben voor de vlucht. Ik begrijp er niet veel van maar waar het op neer komt is dat we even geduld moeten hebben. 3 kwartier later worden we eindelijk bij de gate weg geduwd en na een flink stuk taxiën kunnen we eindelijk de lucht in. De vlucht begint rustig en we hebben prachtig uitzicht op de Grand Canyon. Stond niet op de planning maar hadden we ook wel graag willen zien. Dus check...ook gezien en van bovenaf is het echt prachtig. De rest van de vlucht verloopt op wat turbulentie na rustig. Door de vertraging zullen we op het vliegveld van New York een stapje harder moeten lopen om daar het vliegtuig naar Amsterdam te halen. In het vliegtuig krijgen we voorrang om uit te stappen. We rennen naar de wc en snel een winkel in om onze laatste dollars uit te geven aan eten. Tijdens de vlucht naar New York hebben we niet veel gegeten en het is voor ons nu avond dus we lusten wel wat. Helaas weinig keus dus we zullen het moeten met een chocolade croissant en een banaan. Dan vlug naar de gate (die gelukkig maar 2 gates verder is dan waar wij zojuist zijn geland) en we kunnen gelijk doorlopen door de slurf naar het vliegtuig. Een Boeing 747-400 van de KLM. oftewel Big bird. Het boarden gaat snel en dus zijn we op tijd om te vertrekken. De amerikanen dachten daar anders over want vanwege werkzaamheden is er maar 1 start/landingsbaan open. Als we na een uur wachten eindelijk van de gate achteruit worden geduwd kunnen we achteraan sluiten in de wachtrij. We hebben nog ongeveer 25 vliegtuigen voor ons die ook willen vertrekken en dat levert ons nog eens een vertraging van ruim een half uur op. Uiteindelijk (1,5 uur later dan gepland) kunnen we de lucht in. We hebben stoelen met extra beenruimte dus lekker onderuit gezakt een filmpje kijken. Ik hou dat alleen niet lang vol en besluit al snel om het filmpje te stoppen, een kussen te pakken en een tukkie te doen. Martin daarentegen heeft het zwaar. Doordat we op de voorste rij van de stoelen zitten (bij de nooduitgang) zijn de stoelen smaller omdat er tussen de stoelen ruimte is voor een uitklapbaar tafeltje en tv scherm. Martin zit aardig klem en dat is niet prettig. Hij is wel tijdelijk verhuist naar de stoel tegenover ons die bestemd is voor de stewardessen. Met een uur vertraging komen we aan op Schiphol. Nu is de vakantie toch echt voorbij.
Op nummer 1 staat de Boeing tour. Wat was dat waanzinnig om een kijkje te mogen nemen in de fabriek. Op nummer 2 onze ontmoeting met de dolfijnen, dat was heel bijzonder waarbij zelfs een traantje werd weggepinkt. Op nummer 3 de koala's in de San Diego zoo. Die hebben echt een plekje in mijn hart gekregen en dat is te merken want als ik ze zie gaat mijn hartje sneller kloppen. Op nummer 4 Yosemite Park. Wat een prachtig park is dat met bos en bergen met uitzicht op nog meer bergen en meren. Op nummer 5 San Francisco. Golden Gate Bridge, trammetje, Alcatraz, The Painted Lady's en Fisherman's Warf. Natuurlijk was de rest van de reis ook erg mooi en daar hebben we op en top van mogen genieten. Het was voor ons An Amazing Journey.
De reis terug begint niet echt lekker zoals het terugbrengen van de huurauto. We hebben een adres gekregen van het autoverhuur bedrijf (Thrifty) maar dat blijkt niet te kloppen. Ze zijn namelijk in de afgelopen weken verhuist?! Na 2 keer navragen hebben we hun nieuwe adres gevonden en kunnen we de auto daar achterlaten. Met een pendelbus worden we naar het vliegveld gebracht. Het inchecken verloopt ook niet zoals we gehoopt hadden. We hadden online al ingecheckt dus hoefden we alleen maar onze boardingpassen op te halen en onze koffers in te leveren en vooral dat laatste ging niet zo goed. Op de heenreis zaten we precies op 23 kilo per koffer, het maximale wat mag. Natuurlijk hebben we ook wat gekocht in Amerika zoals souvenirs, kleding en schoenen maar daarvoor hebben we ook oude kleding en schoenen weg gegooid om ruimte in de koffers te creëren. We hadden zelf berekend dat we terug 50 pounds mochten meenemen per koffer. Bij het inleveren bleek Martin zijn koffer precies op 50 te zitten. Maar die van mij zat op 53,8. teveel dus. Het maximale wat een koffer mag wegen is 52,2 pounds. Dus we gooien de koffers open en beginnen met verdelen. Na 3 keer opnieuw wegen wordt het eindelijk goed gekeurd. Dan door de douane, bij Starbucks een ontbijtje scoren en natuurlijk wat vliegtuigjes spotten;) Wij vliegen van San Diego naar New York met een Boeing 757-200 van Delta Airlines. We kunnen mooi op tijd beginnen met boarden en al snel zit iedereen op zijn plek. We zitten er allemaal klaar voor maar er gebeurd niet veel. Dan laat de piloot van zich horen, hij heeft een heel verhaal over brand bij Chicago en checken of we voldoende benzine hebben voor de vlucht. Ik begrijp er niet veel van maar waar het op neer komt is dat we even geduld moeten hebben. 3 kwartier later worden we eindelijk bij de gate weg geduwd en na een flink stuk taxiën kunnen we eindelijk de lucht in. De vlucht begint rustig en we hebben prachtig uitzicht op de Grand Canyon. Stond niet op de planning maar hadden we ook wel graag willen zien. Dus check...ook gezien en van bovenaf is het echt prachtig. De rest van de vlucht verloopt op wat turbulentie na rustig. Door de vertraging zullen we op het vliegveld van New York een stapje harder moeten lopen om daar het vliegtuig naar Amsterdam te halen. In het vliegtuig krijgen we voorrang om uit te stappen. We rennen naar de wc en snel een winkel in om onze laatste dollars uit te geven aan eten. Tijdens de vlucht naar New York hebben we niet veel gegeten en het is voor ons nu avond dus we lusten wel wat. Helaas weinig keus dus we zullen het moeten met een chocolade croissant en een banaan. Dan vlug naar de gate (die gelukkig maar 2 gates verder is dan waar wij zojuist zijn geland) en we kunnen gelijk doorlopen door de slurf naar het vliegtuig. Een Boeing 747-400 van de KLM. oftewel Big bird. Het boarden gaat snel en dus zijn we op tijd om te vertrekken. De amerikanen dachten daar anders over want vanwege werkzaamheden is er maar 1 start/landingsbaan open. Als we na een uur wachten eindelijk van de gate achteruit worden geduwd kunnen we achteraan sluiten in de wachtrij. We hebben nog ongeveer 25 vliegtuigen voor ons die ook willen vertrekken en dat levert ons nog eens een vertraging van ruim een half uur op. Uiteindelijk (1,5 uur later dan gepland) kunnen we de lucht in. We hebben stoelen met extra beenruimte dus lekker onderuit gezakt een filmpje kijken. Ik hou dat alleen niet lang vol en besluit al snel om het filmpje te stoppen, een kussen te pakken en een tukkie te doen. Martin daarentegen heeft het zwaar. Doordat we op de voorste rij van de stoelen zitten (bij de nooduitgang) zijn de stoelen smaller omdat er tussen de stoelen ruimte is voor een uitklapbaar tafeltje en tv scherm. Martin zit aardig klem en dat is niet prettig. Hij is wel tijdelijk verhuist naar de stoel tegenover ons die bestemd is voor de stewardessen. Met een uur vertraging komen we aan op Schiphol. Nu is de vakantie toch echt voorbij.
Voor ons dus ook een beetje mee genieten!